Een vraag die je als interim consultant menig keer kunt krijgen van opdrachtgevers. Tja, en dan?
Inmiddels zit ik een jaar bij mijn opdrachtgever en blijf ik nog tot en met juni. Deze 16 maanden bestaan voor mij uit twee projecten: 1) de implementatie van software ten behoeve van de begrotingen en prognoses, en 2) het aanpassen van de volledige planning & control cyclus.
Ik heb het erg naar mijn zin door de leuke collega's, de interessante projecten binnen een voor mij nieuwe sector, de bijdrage die ik kan leveren aan de organisatie en de stappen die we met het team zetten. Ik hou van bouwen en door ontwikkelen, gelukkig is hier veel ruimte voor.
De opdrachtgever is erg tevreden. Dit hoor ik terug in feedback en ook de vraag of ik in dienst wil komen is al meerdere keren ter tafel gekomen. Hierop antwoord ik elke keer glimlachend en trots met "Nee".
Waarom ik nee zeg?
Enerzijds voel ik me betrokken bij de organisatie, haal ik energie uit mijn werk, zijn er ontwikkelmogelijkheden, richt ik me graag op lange termijn onderwerpen en doelstellingen en heb ik mijn weg gevonden binnen de organisatie. Het voelt vertrouwd, ik zit op mijn plek en weet wat ik kan verwachten. Ik ben dankbaar voor de waardering en trots op de samenwerking en geboekte resultaten.
Anderzijds kan ik deze resultaten juist boeken doordat ik "extern" ben. Een nieuwe stem, een frisse blik, een kritische noot, een andere aanpak. Zaken losweken en naar een hoger niveau brengen. Op den duur ben ik niet meer nieuw en gaat die magie er van beide kanten af. Dan kom ik in routine terecht, ga ik meer van hetzelfde doen en duurt het enige tijd voor er weer een groot project komt. Hiermee verdwijnt voor mij de uitdaging en is het cirkeltje rond.
Juist de verandering van omgeving na gemiddeld 6 tot 18 maanden houdt me scherp. Ik kan in relatief korte tijd een flinke bijdrage leveren aan een organisatie. Ik kan impact maken en een bijdrage leveren aan de doelen die de organisatie nastreeft door een stevige kickstart te geven en het proces op gang te brengen. Tegelijkertijd kan ik mijzelf relatief snel én breed ontwikkelen, juist door de afwisseling. Ik kan een volgende opdracht afstemmen op de ontwikkeling die ik wil doormaken, in plaats van dat mijn opties afhangen van één werkomgeving. Ik heb de regie over mijn professionele ontwikkeling én tegelijk de doorlopende zekerheid van een vast dienstverband. Geen enkele opdrachtgever kan me dit bieden.
Wat als ik een heel mooi aanbod om in dienst te treden krijg?
Het aanbod dat een opdrachtgever kan bieden zal op de korte termijn zeker aantrekkelijk zijn. Mijn marktwaarde is concreet te maken en over overige arbeidsvoorwaarden kan gepraat worden. Echter gaat het om meer dan de korte termijn.
Hoe ontwikkelt het salaris ná in dienst treden? Hoeveel keuzevrijheid en budget heb ik voor professionele ontwikkeling en hoeveel discussie moet ik hiervoor voeren? Ook na deze optelsom is een vast dienstverband bij FITZ Finance & Control voor mij interessanter dan in dienst treden bij een opdrachtgever.
Uiteraard is het weer schakelen richting iedere volgende opdracht. Even de onzekerheid waar ik terecht zal komen, weer op gesprek gaan (niet mijn hobby), de organisatie aftasten, mijn weg vinden in de nieuwe rol, wennen aan de reistijd, de werk-privé balans zoeken, wellicht sportmomenten verschuiven, etc. Dat zijn pittige weken en soms ook even frustrerend. Maar dat is het me echt 100% waard.
Ik vind het gaaf om te ervaren dat het iedere keer weer lukt. Dat ik mijn weg vind, de klik heb, mijn rol invul, impact maak, mijn bijdrage lever aan de organisatie en mijn persoonlijke ontwikkeling pak. Als ik bij een opdrachtgever wederom de vraag krijg of ik in dienst wil komen, heb ik extra bevestiging dat ik van toegevoegde waarde ben. Dan bedank ik wederom glimlachend voor de eer, steek ik het compliment in mijn zak en plaag ik bij FITZ Finance & Control mijn Talent Manager en Accountmanager mee!
